‘The bourgeois of Parma’ is een citaat uit ‘la Chartreuse de Parme’ van de schrijver Stendhal. Zonder de paleizen, de pleinen en de duomo van Parma in zijn boek te beschrijven, slaagt hij er toch in de 'geest' en de 'sfeer' van Parma perfect te vatten.
Parma heeft nog steeds de stempel een bourgeois stad te zijn. Hoe komt dit? Ik ben onlangs aan de praat geraakt met een statige Parmezaanse dame die Italiaans sprak met de rollende ‘r’. Zo hoort dat blijkbaar als echte Parmezaan. Ze heeft me uitgelegd waarom Parma, in tegenstelling tot de andere steden in de regio, zulks een ‘bourgeois’ uitstraling heeft. Volgens haar heeft alles te maken met de komst van Marie Louise van Oostenrijk. Zij was de tweede echtgenote van Napoleon en heeft van 1816 tot 1847 over Parma geregeerd en hiermee een Parijse flair en invloed naar de stad gebracht. In de volksmond wordt Parma dan ook wel eens ‘le petit Paris’ genoemd.
Waarom ‘le petit Paris’? De Italiaanse dame telt af op haar vingers:
(1) net als door Parijs stroomt ook door Parma een rivier 'de Parma';
(2) echte authentieke Parmezanen spreken behoorlijk wat Frans;
(3) Parma heeft ook een ‘arc de triomphe’, de ‘arco di San Lazzaro’;
(4) in Colorno (15 km van Parma) staat de voormalig zomer residentie van onder meer Marie Louise (ook wel het “petit Versailles” genoemd) en tot slot
(5) de begraafplaats 'La Villetta' is net zo monumentaal als 'Père Lachaise'.
Parma vergelijken met Parijs.... Ik onderdruk een binnenpretje. Is de wens de vader van de gedachte?
Een feit is wel dat Marie Louise veel heeft bijgedragen aan het cultuurhistorisch erfgoed van de stad. Ze veranderde Parma in een avant-gardistische stad met Franse invloeden. Maar ook William du Tillot verdient hiervoor krediet. Hij heeft samen met de architect Alexandre Petitot aanzienlijke Franse sporen in Parma achtergelaten.
Comments