Iets wat je in België niet meer terug vindt, zijn de typische kleine krantenkiosken op elke hoek van de straat of plein. In Parma zie je vooral de kiosken van de ‘Gazzetta di Parma’ met daarnaast op een bankje - heel stereotiep - mannen die hun krant lezen terwijl ze gelijktijdig met veel animo de faits divers met hun buurman bespreken.
De lokale krant van Parma is de 'Gazzetta di Parma'. De geschiedenis van de krant is best wel fascinerend. De krant zou de oudste van Italië zijn, hoewel Mantova ook strijdt om die eer 😉. Een feit is dat de Gazzetta di Parma ontstaan is in het begin van de 18e eeuw. Het oudst bewaarde exemplaar werd gedrukt op 19 april 1735 maar de krant is mogelijks nog ouder. In de 18e eeuw was het een krant met nieuwtjes over de Europese hoven, kennisgevingen van de hertogelijke decreten maar de krant bracht ook het overzees nieuws. In die tijd verscheen de krant wekelijks en werd ze gedrukt op 4 pagina’s. Na een korte onderbreking werd de publicatie van de krant in 1756 hernomen met de steun van de Guillaume du Tillot.
De krant werd elke dinsdag gedrukt op 300 exemplaren waarvan 100 exemplaren gratis werden verspreid. Ik wil jullie niet vervelen met de volledige geschiedenis van de krant, maar een feit is dat de krant gedurende twee en half eeuw geschiedenis heeft geschreven. Zo werd de krant tijdens het Napoleontische bewind gedrukt in het Italiaans en Frans, en richtte ze zich voornamelijk op de zegevierende Napoleontische gevechten, maar ook literatuur en theater kwam uitgebreid aan bod. In 1957 werd de Gazzetta di Parma definitief een lokale krant. De huidige krant rapporteert hoofdzakelijk lokaal nieuws uit Parma en provincie. Een aantal bekende journalisten/schrijvers hebben ooit hun eerste journalistieke stappen gezet bij de krant, zoals Giovannino Guareschi (zie Brescello, Don Camillo en Peppone), Alberto Bevilacqua en Luca Goldoni ('Maria Luigia donna in carriera'). Dat gezegd zijnde... laat ik me nog even verdiepen in de laatste nieuwtjes van Parma. 😉
Comments