Cimitero della Villetta

"Ook al gaat het leven buiten de begraafplaats zijn gewone gang, op de begraafplaats zelf heerst steeds een serene rust. Het is een bijzondere mystieke plek die aanzet tot reflectie."

Ik kan het nooit laten om een kijkje te nemen op een begraafplaats. Enerzijds is het een plaats om tot rust te komen, een serene plek waar een mystieke en vredige sfeer hangt. Anderzijds is het ook fascinerend om het funerair erfgoed, de grafsymboliek van artistieke grafmonumenten te bestuderen.

Het moet gezegd, de begraafplaats van Parma ‘La Villetta’ heeft een bijzondere uitstraling.

Omstreeks 1800 werd de eeuwenoude band tussen de doden en de levenden, met als schakel het kerkgebouw verbroken.

Het werd hygiënisch onverantwoord geacht om nog langer te begraven in een kerkgebouw en in en rond de bebouwde kom. Napoleon heeft dit bekrachtigd met het decreet van 12 juni 1804. Hierbij introduceerde Napoleon ook het begrip ‘concessie’ wat het uitzicht van de moderne begraafplaatsen zou bepalen.

Er bestond over het algemeen een grote weerstand tegen de nieuwe voorschriften die ingingen tegen deze eeuwenoude traditie.

De inrichting en bouw van ‘la villetta’ is gestart onder de heerschappij Marie Louise van Oostenrijk en heeft de neoclassistische stijl die in die tijd in de mode was.

Het oorspronkelijke grondplan was achthoekig en is daarna verschillende keren uitgebreid wat heeft geleid tot een mix aan stijlen (ook aan kunst en achitectuur).

De eerste begravingen vonden er plaats in maart 1818 naar aanleiding van een tyfus uitbraak in de stad. Wat me direct opviel aan deze begraafplaats is het bovengronds begraven.

In Zuid-Europese landen is het gangbaar om bovengronds te begraven in een zogenoemde cryptenmuur of in een grote familiekapel, waarin de kisten soms wel in tien verdiepingen hoog worden gestapeld.

De nabestaanden maken voor het onderhoud van de nissen gebruik van ladders om de afdekplaten te versieren met bloemen of foto's.

Hoewel je ook in Italië een verschuiving van teraardebestelling naar crematie ziet, wordt er door de Italiaanse families toch nog veel belang gehecht aan de begrafenisrite.

Er wordt ook veel aandacht geschonken aan funeraire kunst en het design van de rouwkapellen. Daardoor zijn de begraafplaatsen in de regio echte pareltjes van funerair erfgoed.

Hoewel het bovengronds begraven in België ook reeds is toegelaten, is het in België nog niet echt ingeburgerd.

Een van de bekendste graven op de begraafplaats, is het graf van de beroemde violist Paganini.

Paganini was afkomstig uit Genua. Het was aanvankelijk niet de bedoeling dat hij op de begraafplaats in Parma zou begraven worden. Paganini is op 27 mei 1840 overleden aan inwendige bloedingen. De kerk verbood zijn lichaam katholiek te begraven in Genua omdat hij overleden was voordat een priester zijn laatste sacramenten kon toedienen maar ook omdat velen geloofden dat Paganini een 'duivelsviolist' was. Hij versterkte deze legendevorming rond zijn persoon door 's nachts op kerkhoven voor de doden te spelen en voor een concert zijn gezicht helemaal wit te poederen. Het duurde vier jaar en een tussenkomst van de paus, voor zijn lichaam mocht vervoerd worden naar Genua maar uiteindelijk mocht hij er toch niet begraven worden. Zijn stoffelijke resten werden uiteindelijk te rusten gelegd in 1876 op de begraafplaats van Parma.

Wie de begraafplaats wil bezoeken: er zijn op regelmatige tijdstippen rondleidingen en aan de ingang van de begraafplaats kan je een plan consulteren met 4 uitgewerkte rondleidingen.

Meer info: http://www.cimiterodellavilletta.parma.it , http://adespa.it/

Er worden op regelmatige tijdstippen rondleidingen georganiseerd. De kalender kan geconsulteerd worden op http://adespa.it/

#cimetero #lavilletta #parma #begraafplaats #emiliaromagna #Paganini #funerairerfgoed #achthoekig #weekvandebegraafplaatsen #europeancemeteries